اشتباهاتی که تبدیل به اختراع شدند! - شهر ورزش

مخترع ها و سازندگان خلاق وسایل و ابزار های ساده، اما کاربردی، همواره از نتیجه کارشان راضی نیستند. گاهی اوقات ایده ای که در فکر دارند با چیزی که درنهایت از آب درمی آید، زمین تا آسمان تفاوت دارد. موضوع ناامیدکننده ای است، مگر نه؟ خب، نه همواره. برخی از چیز هایی که در زندگی روزمره مان از آن ها استفاده می کنیم، درواقع همین اختراعات اشتباهی بوده اند. با تعدادی از آن ها آشنا شوید.

بیشتربخوانید

• 10 سازه شگفت انگیز دنیا را بشناسید + تصاویر

دهان شویه شوینده کف/ تمیز کردن دندان ها

دهان شویه ها که خیلی های مان به خاطر طعم تندوتیزشان دلِ خوشی از آن ها نداریم، از اول برای تمیز کردن دهان و دندان ساخته نشده بودند. دکتر جوزف لیستر از دهان شویه به عنوان ماده ضدعفونی کننده برای استریل کردن اتاق عمل استفاده می کرد. بعد ها به عنوان شوینده کف به کار رفت تا این که کاربردش در موارد بهداشتی دهان و دندان پیدا شد.

اتوتیون کشف منطقه ها حفاری/ یاری به خواننده های پاپ

امروزه تصور ساختن یک آهنگ بدون دستگاه اتوتیون یا کوک اتوماتیک سخت است. وقتی خواننده قطعه ای را ضبط می نماید اتوتیون، نت هایی را که در گام مدنظر اجرا نشده اند، پیدا و به کوک درست منتقل می نماید. این دستگاه را که نجات دهنده خواننده های پاپ است، یک مهندس نفت برای یاری به شرکت های نفتی در یافتن مکان های بالقوه حفاری اختراع کرد. دکتر اندی هیلدبراند قصد داشت الگوریتمی را توسعه بدهد که از امواج لرزه ای برای ایجاد نقشه های زیرسطحی استفاده کند تا منطقه ها بالقوه برای حفاری شناسایی شوند.

پلاستیک حباب دار ابزار دکوراسیون/ محافظ شکستنی ها

پلاستیک حباب دار اولش قرار بود ایده ای برای دکوراسیون خانه باشد، اما در صنعت کاغذدیواری با استقبال روبرو نشد. مخترعانش که حسابی دمغ شده بودند، پیشنهاد کردند از آن برای عایق کردن گلخانه ها استفاده گردد که خب آن جا هم به کار نیامد و مغلوب شد. اما پلاستیک حباب دار بالاخره کاربرد خودش را پیدا کرد و حالا پرمصرف ترین ماده بسته بندی در دنیا است.

وازلین دوای هر درد/ مرطوب کننده پوست

رابرت چیزبرا، مخترع وازلین، معتقد بود که فرمول مناسبی برای التیام زخم ها پیدا نموده است. او آن قدر به محصولش ایمان داشت که روی هر زخمی وازلین می زد تا خاصیت آن را در بهبود سریع تر زخم ها ثابت کند. رابرت حتی از این هم فراتر رفت؛ او نه تن ها وازلین را به صورت خارجی مصرف می کرد بلکه تا زمان مرگش هر روز یک قاشق از آن می خورد. خب ما امروز می دانیم که وازلین خاصیت درمانی ندارد، اما معنی اش آن نیست که ماده بی مصرفی است؛ بلکه به کار مرطوب کردن پوست می آید.

روزنامه خراسان

خبرنگاران وب گردی وبگردی