تئاتر مارینسکی در سنت پترزبورگ - شهر ورزش

تاسیس تئاتر مارینسکی

مجموعه تئاتر و اپرای باشکوه و مجلل در سال 1783 آغاز به فعالیت کرد. این مجموعه دارای سالن های نمایش متفاوتی است که عبارتند از: سالن تئاتر کوچک اقتصادی که در ساختمانی چوبی کنار کلیسای Our Saviour on the Spilled Blood، تئاتر خصوصی ارمیتاژ، سالن ساخته شده در همان سال آغاز به کار Antonio Rinaldis Bolshoy Kamenniy یا صخره بزرگ که امروز به وسیله هنرستان هنرهای زیبای Rimsky-Korsakov استفاده می گردد و در مقابل آن تئاتر مارینسکی مدرن که در Teatralnaya Ploshchad به معنی میدان تئاتر واقع شده است.

ساختمان رینالدی به وسیله توماس د توروم بین سال های 1802-1803 وسعت داده شد و از سال 1826 تا 1836 به وسیله البرتو کاووس، پسر آهنگساز و ارکستر اپرا Catarino Cavos، باز سازی شد، تا امکان استفاده از ابزار و ماشین آلات مدرن در آن فراهم گردد. در سال 1845، سیرک تورهای مینیاتور الساندرو گورا ایتالیایی وارد شهر سنت پترزبورگ شد که به سرعت متوجه علاقه فوق العاده مردم به هنرهای نمایشی شد و فهمید می تواند ساختمان چوبی اجراهایش را در مقابل ساختمان تئاترBolshoy Kamenniy احداث کند.

گورا نمایش عجیب و غریب اسب سواری را به نمایش می گذاشت که لباس مخصوص اسب سواری پوشیده بود (آن چه مردم سنت پترزبورگ تا به حال ندیده بودند) که یکی از عوامل محبوبیت فوق العاده آن در بین ثروتمندان شهر بود. شور و هیجان تماشای سیرک هر روز بین روس ها افزایش می یافت. نیکولاس اول متوجه این هیجان شد و این سیرک هنری را خرید و به کنترل خود در آورد. او گورا را به عنوان کارگردان مجموعه انتخاب کرد که موفقیت او هر روز افزایش یافت به حدی که از رقیب خود Paul Cuzent در سیرک پاریس نیزپیشی گرفت.

تا این گه در سال 1846 در رویدادی که میان خودشان به جنگ سیرک ها مشهور است Cuzent پاریسی او را شکست داد و در سال 1846 گورا سنت پترزبورگ را ترک کرد. ساختمان او در میدان تئاتر تخریب شد تا ساختمان سیرک سلطنتی به جای آن ساخته گردد. این مجموعه در سال 1849 بازگشایی شد، این ساخت و ساز لوکس تئاتر خیلی بیشتر از آن چه بود که تصور می شد، با یک فضای پر زرق و برق گچ کاری شده، نقاشی های دیواری و لوسترهای باشکوه و سالن های بزرگ که برای اجراهای سوارکاری و نمایش های صامت مناسب است.

Cuzent برای این که بتواند در این فضای باشکوه و خیره کننده تاب بیاورد تصمیم گرفت مجموعه ای از نمایش های پر آب و تاب را روی صحنه ببرد. اولین نمایش این مجموعه شامل دسته ای قزاق بود و 120 سرباز ارتش امپراطوری بود. پس از این که او کناره گیری کرد سیرک امپریال هرگز محبوبیتی به آن حد نیافت و بیشتر برای اجرای نمایشنامه های درام و شرکت اپرای روسیه مورد استفاده قرار می گیرد.

شرکت امپریال باله و کمپانی اپرای ایتالیایی به اجراهای خود در سالنBolshoy Kammeniy ادامه می دادند تا این که ساختمان رو به فرسودگی رفت و آثاری از افول آن به وضوح قابل مشاهده بود. تا این که در ژانویه سال 1859 ساختان سیرک امپریال به کلی در آتش سوخت. کاووس دستور داد که یک بنای جایگزین برای آن بسازند که تماما از سنگ باشد و برای یاد نام همسر نو تزار الکساندر دوم، ملکه ماریا الکساندرونا تئاتر مارینسکی نامگذاری گردد.

کاووس کوشش کرد تا ساختار پایه ساختمان قدیمی را حفظ کند اما ارتفاع ساختار پایه را افزایش داد. تئاتر مارینسکی نیز مانند سالن قبل از خود سبک نئوکلاسیک داشت اما آثاری از طراحی نئوبیزانتی در طراحی دکورهای آن مشاهده می شد. کاووس از تزار دستور مستقیم داشت تا دکوراسیون باشکوه سیرک سلطنتی را مجددا بسازد. از جمله برجسته ترین عناصری که از این دوران به جای مانده است می توان به نقاشی سقفی ساعت و کویید (خدای عشق) که به وسیله Enrico Franciolli کشیده شده و لوستر حاشیه دار و شکوهمندی که به وسیله کاووس طراحی شده اشاره نمود.

تئاتر مارینسکی نو در سال 1862 با اجرای زندگی یک تزار گلینکا افتتاح شد. ادوارد ناپروکن، که بیش از نیم قرن در تئاتر کار می کرد در سال 1869 به عنوان مدیر اجرایی تئاتر برگزیده ش، تئاتر ماریایینسکی و شرکت اپرا روسیه وارد یک دوره طلایی شدند و در آن ریمسکی-کورساکوف، موسورگسکی و چایکوفسکی اجرا شد.

شرکت ایمپریال باله در سال 1886 میلادی هنگامی که تئاتر Bolshoy Kamenniy کاملا تعطیل شد تبدیل به تئاتر مارینسکی شد. در آن موقع ماریس پتیپا افسانه ای رییس این انجمن بود و استیج های تئاتر مارینسکی بود که آثار کلاسیک فوق العاده از جمله زیبای خفته، نجوا و قوی سیاه بر روی اجرا رفت.

تقریبا در همان دوران بود که Victor Schroter معمار ارشد تئاتر سلطنتی شد. کار او در مارینسکی شامل بازسازی نما بعد از تخریبش در آتش سوزی سال 1880 و نوسازی در ابعاد بزرگ می شد که از سال 1883 تا 1896 به طول انجامید. در واقع این تغییران همان است که امروز می توانیم در این مجموعه مشاهده کنیم. در سال 1914 استیج مشهور مارینسکی که به وسیله الکساندر گولوین طراحی شده است نصب شد.

در دوران اتحاد جماهیر شوروی، تئاتر به افتخار سرگئی کیروف رئیس حزب محلی نام گذاری شد و شرکت های همچنان آن را به این نام می شناسند. در حالی که شرکت های مختلف در مجموعه اجرا داشتند تئاتر خود احتیاج به نوسازی داشت. آخرین سالن اصلی این ساختمان در سال 1970 تکمیل شد و اگر چه قسمت های عمومی در شرایط عالی قرار داشتند، اما پشت صحنه در وضعیتی ضعیف قرار داشت. در سال 2007 سالن کنسرت مارینسکی به وسیله معمار فرانسوی ژاویر فابره افتتاح شد.

آدرس: 1, Teatralnaya Ploshchad

وبسایت: mariinsky.ru

منبع: saint-petersburg.com