درگاهی به دنیای پریان - شهر ورزش

از دیرباز جن و پری در داستان های فولکلور و بچگانه نقشی مهم بازی نموده اند. این موجودات کوچک می توانند به سادگی خود را از دید انسان پنهان نموده و با قدرت جادویی خود کارهای شگفت انگیزی انجام دهند. در این میان بچه ها بیش از بقیه به این موجودات باور دارند، آنها دنیای خیالی خود را با حضور پریان افسانه ای، رنگارنگ و جادویی می نمایند. این ایمان آنها به حضور پریان، اکنون به ایجاد یک جاذبه گردشگری منجر شده که از قضا بسیار نیز مورد توجه عموم نهاده شده است. اما داستان چیست؟

ظاهرا دسته ای از پریان افسانه ای شهران اربر (Ann Arbor) را مورد هجومی گسترده قرار دادند. البته ذکر این نکته لازم است که آن ها در این هجوم تنها نیستند، چرا که یکی از ساکنان قدیمی این شهر آقای جاناتان بی. رایت (Jonathan B. Wright) یار و یاری حال آن ها بوده است.

جاناتان یک طراح و گرافیست است که دوست دارد باورهای مردم و به ویژه بچه ها را تقویت کند. به همین دلیل او جلب دنیای پر سحر و افسون پریان شده و نمایشی خاص ترتیب داده است. مردم این شهر معمولا با درهایی کوچک و عجیب روبرو می شوند که گاهی پشت یک کافی شاپ پنهان شده و گاهی نیز روی پله های یک سبزی فروشی جا خوش نموده اند، حتی یکی از آن ها درست زیر پنجره یک اسباب بازی فروشی سنگر گرفته است. دست کم یک دوجین از این درها در گوشه و کنار شهر دیده می شوند، اما این درهای کوچک محصول نبوغ چه کسی هستند؟ بله درست حدس زدید، آقای جان رایت برای پر و بال دادن به داستان های افسانه ای آستین همت بالا زده و این درهای نقلی و دوست داشتنی را در گوشه و کنار شهر نصب نموده است.

جرقه این حرکت نخستین بار در سال 1993 در فکر این هنرمند زده شد، وقتی که جاناتان در حال بازسازی و بازسازی خانه قدیمی و خانوادگی خود بود که یک صد سال قدمت دارد. او به این فکر افتاد تا دری کوچک در خانه نصب کند تا بچه ها سرگرم شوند. این در کوچک به اتاقی کوچک باز شده و حتی یک راه پله کوچولو هم داشت که بچه ها کنجکاو را مستقیما به سوی در دوم راهنمایی می کرد. شور و شوقی که بچه ها از این نوآوری پدرشان نشان دادند جاناتان را واداشت تا این ایده را به شکلی گسترده تر به مرحله اجرا درآورد.

در سال 2005 او نخستین در کوچک دنیای جن و پری خود را در یک مکان عمومی نصب کرد، درست در بیرون یک کافی شاپ. از آن موقع به بعد در حدود یک دو جین و شاید حتی بیشتر از این درهای ریزه میزه در گوشه و کنار این شهر نصب شده است، درهایی که بچه ها محلی را شیفته خود نموده و توجه و علاقه بزرگسالان را نیز جلب نموده است.

گاهی اوقات شکارچیان پری هدایایی کوچک و مناسب همانند شکلات، کلاه و جوراب های کوچک، نامه و حتی سکه جلوی در این خانه ها می گذارند، به امید آن که دست کم برای یک بار هم که شده با پری ها دیدار نمایند. کار به جایی رسیده که حتی گاهی از بچه ها خواسته شده تا از گذاشتن غذا و خوراکی در جلوی این درها خودداری نمایند. از طرف دیگر این درها توجه گردشگران را نیز به خود جلب نموده است، امری که این مسئله را بیش از پیش در مرکز توجه قرار داد.

این حرکت به مقدار ای مورد توجه عموم نهاده شد که شاهد تکرار آن در شهرهایی همانند سن فرنسیسکو و نیویورک نیز هستیم. آتلانتا سیتی تازه شاهد اولین کوشش برای این پروژه جالب توجه است، این درهای کوچک به وسیله هنرمند و کارگردان کارن اندرسون (Karen Anderson) که خود از شهروندان شهر ان اَربر است راهنمایی شده و تحت عنوان Tiny Doors ATL فراوری می شوند.

کارن می گوید که الهام بخش او در این پروژه درهای کوچک پریان شهر زادگاهش بوده است. این درهای کوچک دیگر هنرمندان را نیز تشویق نموده تا آنها نیز دست به کار شده و نمونه هایی مشابه را در محل کار و زندگی خود نصب نمایند. جاناتان تمامی این درها را در وبسایت شخصی خود به نمایش گذاشته است.

نظر شما در خصوص ایده های این چنینی چیست؟ ایده هایی که در عین سادگی می توانند آغاز نماینده حرکت هایی بزرگتر باشند. ایده ها، نظرات و پیشنهادات خود را با ما نیز در میان بگذارید.