ائتلاف ملی و منطقه ای برای محافظت از داده - شهر ورزش

علی عظیمی با اشاره به اهمیت توسعه پهنای باند داخلی برای کشورها و نتایجی که می تواند دربرداشته باشد، گفت: به لحاظ فنی و به صورت کاملاً معین، هزینه پهنای باند خارجی برای مصرف نماینده بالاتر است. از این رو اگر قرار باشد برای برقراری یک ارتباط داخلی، پهنای باند به خارج برود، با وجود مجموعه ای از واسطه، این هزینه اتصال افزایش خواهد یافت و در نهایت اینترنت داخلی با هزینه بالاتری در اختیار مصرف نماینده قرار می گیرد.

پژوهشگر مرکز تحقیقات و آینده پژوهی سازمان فضای مجازی سراج ادامه داد: اما اگر عمیق تر به موضوع نگاه کنیم، بحث این است که اساساً ترافیک اینترنت که در هر کشوری فراوری می گردد جزو قلمرو سرزمینی آن کشور محسوب می گردد. به بیان دیگر در دنیای کنونی، داده چیزی فراتر از یک سری اعداد است.

وی گفت: برای مثال زمانی که کاربر از یک سری اپلیکیشن های ناوبری استفاده می نماید، در عین اینکه این اپلیکیشن به عنوان یک خدمت، به کاربر منفعت رسانده و جهت کوتاه تر را به وی اطلاع می دهد، کاربر نیز یک فراورینماینده اطلاعات محسوب می گردد. به همین دلیل است که چرخه یادگیری ماشینی در زمان فعلی در حال تقویت است و داده در حال تبدیل شدن به دانش است. این دانش یک ارزش اضافه نموده برای کشورها ایجاد می نماید و در صورتی که ترافیک این داده به خارج از کشور برود، ما این مزیت و ارزش را از دست داده ایم.

عظیمی به موضوع داده کاوی به عنوان یکی دیگر از مباحث مرتبط با پهنای باند اشاره نمود و اضافه نمود: از جهت داده کاوی نیز این حجم از اطلاعات که در حال فراوری است، می تواند تحلیل دقیقی از فضای داخلی کشورها و مناسبات آن، در اختیار داده کاوان قرار دهد و در صورتی که این اطلاعات به خارج از کشور درز کند، خطرناک خواهد بود.

وی گفت: هرچه به سمت آینده می رویم، با توسعه نسل بعدی شبکه ها و اینترنت اشیا، مالکیت داده در قلمرو سرزمین ها پررنگ تر می گردد. به همین دلیل سیاست کلی بیشتر کشورها و قدرت ها، حرکت به سمت ایجاد شبکه های ملی و ائتلاف های منطقه ای برای محافظت از داده ها است. این را می توان به منزله انتها اینترنت دنیای تعبیر کرد؛ در واقع اینترنت فعلی در 10 سال آینده به این شکل نخواهد بود.

این آینده پژوه ادامه داد: چرا که ملزومات فضای فعلی اینترنت، ذیل دنیا تک قطبی بعد از جنگ دنیای دوم ایجاد شده است؛ زمانی که اساساً اینترنت و مفهومی از شبکه وجود نداشت و به همین دلیل شبکه اینترنت هم جهت و همسو با فرایند دنیای سازی که نظام سرمایه داری آمریکایی دنبال کرد، توسعه یافت. اما هم اکنون ملزومات اینترنت دیگر وابسته به دنیا تک قطبی بعد از جنگ دنیای دوم نیست. در نتیجه اینترنت به شکل فعلی به تدریج تضعیف می گردد و کشورها به سمت استفاده از شبکه های منطقه ای و یا ملی می فرایند.

وی با اشاره به اقدامات کشورهای مختلف برای ایجاد شبکه های ملی و یا ائتلاف های منطقه ای گفت: چین با قدرت شبکه ملی دارد؛ روسیه و هند و برزیل نیز همینطور؛ حتی اروپا هم میخواهد که شبکه های داخلی خود را داشته باشد. دنیا به صورت ناخودآگاه به این سمت و سو در حال حرکت است و ما نیز باید این جهت را در قالب شبکه ملی تقویت کنیم.

عظیمی با بیان اینکه باید مالکیت پهنای باند داخلی مان را حفظ کنیم و این به نفع مصرف نماینده خواهد بود، ادامه داد: دیتایی که در فضای داخلی هر کشوری وجود دارد می تواند فراوری ارزش کند و حتی امکان صادرات آن نیز وجود دارد. برای مثال چینی ها چند برابر آمریکا و هند از اینترنت استفاده می نمایند. حتی گفته شده که کاربران این کشور 300 برابر آمریکایی ها از دوچرخه های اشتراکی استفاده می نمایند. هوش مصنوعی، چین را در تراز بالاترین سطح دنیا قرار داده و این کشور حتی از آمریکا سبقت گرفته است. چرا که عمده این داده ها و ترافیکی که در داخل این کشور فراوری و ساماندهی می گردد، تبدیل به محصولات ارزش اضافه نموده شده است.

وی با اشاره به اینکه بیش از 80 درصد ترافیک کشور چین، داخلی است، گفت: این به معنای قطع پهنای باند خارجی نیست؛ ما نیز در کشور نمی خواهیم که دسترسی به پهنای باند خارجی قطع گردد. بلکه موضوع ساماندهی ترافیک داخلی در کشور برای ایجاد مزیت و ارزش اضافه نموده است.

این پژوهشگر با اشاره به سیاست هایی که کشور چین در بومی سازی سرویس های آمریکایی از 10 سال پیش دنبال کرد، شرح داد: چین از دهه پیش حرکتی را تحت عنوان کپی برداری خدمات آمریکایی شروع کرد. به جای گوگل آمریکایی، بایدو چینی را و علی بابا را به جای آمازون معرفی کرد. در واقع یک دهه سرویس های مربوط به اینترنت دنیای و آمریکایی را مشابه سازی کرد. اما هم اکنون تمام نیازهای این کشور در داخل پاسخ داده می گردد و بیش از سایر کشورها از پهنای باند داخلی استفاده می نماید. این کشور در دهه فعلی نیز پیشرو در ایجاد استارت آپ های حوزه فناوری اطلاعات است و اپلیکیشن های جدیدی توسط این کسب و کارهای نوپا عرضه شده اند و به سایر کشورها پیشنهاد می شوند. به طور کل می توان گفت که سیاست چین، مدل درستی از حاکمیت در فضای مجازی و مدیریت بر اینترنت بوده است.

وی گفت: اما ما در بحث شبکه ملی اطلاعات و بومی سازی فضای مجازی، در همان مرحله کپی برداری باقی ماندیم و پیشرفتی نکردیم. دلیل آن نیز این بود که نگاه و تعاریف دست اندرکارانی که این پروژه را پیش می برند، بسیار فنی است. در سطح فنی تعریف از شبکه، مربوط به اتصال یک سری ابزار و دیوایس می گردد و دولت نیز بارها تاکید نموده که با توسعه زیرساخت، شبکه ایجاد نموده است. اما مساله مهم در تعریف کلان تر شبکه ملی اطلاعات، مناسبات درون شبکه است که باید مورد توجه قرار می گرفت. به این معنی که باید در لایه سرویس ها و پلتفرم ها نیز به موازات زیرساخت، اقدامات توسعه ای انجام می شد. شاید توسعه زیرساخت های شبکه، مقداری قابل قبول بوده اما در سطح پلتفرم و سرویس و اکوسیستمی که این فضا ایجاد می نماید، اقدامات مؤثری صورت نگرفت تا ترافیک پهنای باند در داخل کشور باقی بماند.

عظیمی با بیان اینکه شبکه ملی اطلاعات چیزی فراتر از زیرساخت است، تاکید نمود: چیزی که این فضا را قوام می بخشد فراتر از زیرساخت است. ما یک سری مشابه سازی های پیروز مانند فروشگاه های اینترنتی و تاکسی های آنلاین در کشور داشتیم. اما برای بومی سازی پیغام رسان ها و موتور جستجو، در زمان خودش اولویت قائل نشدیم و به همین دلیل پیروز نبوده ایم.

وی گفت: ماهیت اینترنت به تدریج در حال تغییر است و چرخه ای که در تبادل دیتا ایجاد می گردد و استفاده کاربر از خدمات و سرویس های داخلی، این ماهیت را شکل می دهد. به همین دلیل ابزارهایی که با نمونه هایی خارجی قابل رقابت باشند، بیشتر در این فضا مورد توجه قرار می گیرند.،مهر