چگونه پای سگ ها به قاره آمریکا باز شد؟ - شهر ورزش

خبرنگاران| شاید هیچ حیوان دیگری با انسان به اندازه سگ رابطه نزدیک و تنگاتنگی در طول تاریخ برقرار ننموده باشد. سگ ها ده ها قرن، یار باوفای انسان بوده اند و این رابطه نه تنها کمرنگ نشده، بلکه بسیار جدی تر نیز شده. سگ ها دیگر آن حیوانات درنده که فقط برای محافظت از انسان ها تلقی می شدند، نیستند. امروز سگ ها در خانه انسان ها و با آن ها زندگی می نمایند و از حقوق مشخصی برخوردارند. بنظر می رسد این دو، یعنی انسان و سگ، نمیتوانند جدا از یکدیگر باشند و هردو به یکدیگر وابسته اند. اما داستان رابطه سگ ها و انسان ها به همین سادگی ها نیست. اینکه آن ها چگونه توسط انسان اهلی شدند و اینکه چگونه پای شان به سرزمین های دوردست باز شد، قصه ای دور و دراز دارد.

به گزارش خبرنگاران؛ مطالعه جدیدی که نتایج آن در کنفرانس آموزشگاه ملی علوم آمریکا منتشر شده است، نشان می دهد که سگ ها حدود 23،000 سال پیش در سیبری اهلی شده اند. در آن موقع هم انسان ها و هم گرگ ها به خاطر شرایط بد آب و هوایی عصر یخبندان، منزوی بوده اند. سگ ها در سال های بعد با انسان ها پا به آمریکا گذاشته اند و حدود 15،000 سال پیش که انسان ها در سراسر قاره آمریکا پخش شده اند، سگ ها نیز به همه جای این قاره پا گذاشته اند.

آمریکا یکی از آخرین مناطق دنیا بوده که انسان در آنجا سکنی گزیده است. در این زمان سگ ها به عنوان نوادگان گرگ های خاکستری توسط انسان ها اهلی شده اند و نقش های متعددی در جوامع انسانی داشته اند.

دکار آنجلا پری به عنوان نویسنده اصلی این مقاله، می گوید: در خصوص اهلی کردن سگ ها، زمان و مکان این اتفاق همیشه مورد پرسش بوده است. ما در این مطالعه چگونگی و چرایی این کار را مورد کاوش قرار داده ایم. اهلی شدن سگ ها در سیبری می تواند پرسش های زیادی را پاسخ دهد و به یاری این کشف می توانیم منشاء ارتباطات بین انسان ها و سگ ها را کاوش کنیم. قرار دادن شواهد مربوط به باستان شناسی، ژنتیک و زمان بندی ها نشان می دهد که سگ ها در سیبری اهلی شده اند و پس از آن در آمریکا و دیگر نقاط دنیا پخش شده اند. یکی از تنها چیز هایی که از آن ها مطمئن هستیم، این است که سگ ها در آمریکا اهلی نشده اند.

دکتر لورنت فرانتز به عنوان همکار این تحقیق از دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان، می گوید: با استفاده از نشانه های ژنتیکی باقی مانده از سگ های باستانی اکنون می دانیم که سگ ها در سیبری اهلی شده اند و بعد از آن انسان ها به آمریکا مهاجرت نموده اند. ترکیب شواهد باقی مانده از انسان ها و سگ ها درک ما را از تاریخچه سگ ها افزایش داده است و اکنون می دانیم ساکنین سیبری و شمال شرق آسیا جا هایی هستند که برای اولین بار سگ ها را اهلی نموده اند.

در زمان بروز آخرین یخبندان بین 19،000 تا 23،000 سال پیش سیبری و مناطق اطراف آن سرد و خشک بوده و شرایط واقعاً سختی داشته است. این شرایط باعث شده انسان ها و گرگ های خاکستری به یکدیگر نزدیک شوند و به شکار های یکدیگر علاقمند شوند. این موضوع باعث ایجاد ارتباط بین این گونه ها و در نهایت اهلی شدن سگ ها شده است.

محققین می گویند: ما مدت ها است که می دانیم اولین ساکنین آمریکا دارای مهارت های شکار بالایی بوده اند. این انسان ها قادر بوده اند از ابزار به نحو مطلوبی استفاده نمایند. اکنون می دانیم این انسان ها در کنار ابزاری که داشته اند، سگ ها را نیز به عنوان همکار خود به این قاره برده اند.

چگونه سگ ها توسط انسان ها اهلی شدند؟

بحث زمان و نحوه اهلی کردن سگ ها همیشه موضوع جدل دانشمندان بوده، اکنون پژوهشگران، شواهد تازه ای از رابطه پیچیده بین سگ ها و انسان ها به دست آوردند.

در سیبری، رود اوب به آهستگی در امتداد سرد دشت های وسیع و منجمد جریان دارد. در شهر سالخارد روسیه که رود اوب به رود پولو می پیوندد، بقایای یک مکان باستانی وجود دارد. این مکان باستانی که به دشت های سیلابی مشرف است، اوست پلوی (Ust-Polui) نام دارد.

تصور می گردد که قدمت این مکان به 260 قبل از میلاد بازگردد و تا اواخر سال 140 میلادی هم در اشغال انسان ها بوده باشد. باستان شناسان با توجه به تعداد زیاد و تنوع بقایای استخوانی و مصنوعات اوست پلوی، مدت هاست که شیفته این مکان باستانی هستند. این آثار باستانی که از طریق لایه های خاک منجمد محفوظ مانده اند، داستان این مکان باستانی با قبایل کهن سیبری ساکن در آن را بازگو می نمایند.

اکنون تیمی از پژوهگشران جنبه ای از این مکان را آنالیز کردند که کمتر مورد توجه بوده، آن ها به دنبال دلیل وجود شمار غیر معمولی از بقایای سگ ها در این مکان بودند. از زمان اولین حفاری این مکان در سال 1935، تا به امروز اسکلت های کامل یا بخشی از بقایای استخوانی 128 سگ شناسایی شده است.

رابرت لوزی، انسان شناسی از دانشگاه آلبرتا در کانادا و سرپرست این تیم پژوهشی، گفت:

در هیچ مکان قطبی دیگری به این اندازه آثار باقی مانده از سگ ها را شناسایی ننموده بودیم. همین به قدری جذابیت دارد که بخواهیم به دنبال بازخوانی رابطه بین این حیوانات و ساکنان باستانی اوست پلوی باشیم.

لوزی و همکاران با پژوهش خود به دنبال یافتن اطلاعات بیشتری در خصوص نقش این حیوانات در قبایل باستانی ساکن این مکان باستانی هستند. پژوهش این تیم در شماره ماه سپتامبر ژورنال Journal of Anthropological Archaeology منتشر شده که بینش جدیدی در خصوص چگونگی اهلی کردن همدمان چهار پا ما انسان ها پیش روی مان قرار می دهد.

تکامل سگ ها

آنالیز فسیل های باقی مانده از سگ های باستانی و آنالیز تغییرات ژنتیکی آن ها نشان می دهد که سگ ها حدود هفده تا بیست و چهار هزار سال پیش از لحاظ ژنتیکی به دو شاخه شرقی و غربی تقسیم شدند. سگ های شاخه شرقی در نقاط مختلف خاور دور و سگ های شاخه غربی در بقیه آسیا، اروپا و آفریقا ساکن شدند. سگ هایی که به اروپا رسیدند با سگ هایی که پیش از آن در آنجا بودند مخلوط شدند که باعث تغییر ژنتیکی این حیوان شد.

سگ های اهلی همانند دیگر خویشاوندان سگ سان خود مانند روباه، شغال، گرگ و دینگو متعلق به راستهٔ گوشتخواران اند. نخستین اعضای خانوادهٔ سگ سانان نزدیک 25 میلیون سال پیش به شمال آمریکا رفتند. روباه ها از این گروه پدید آمدند.

همان طوری که در طبیعت، همه موجودات زنده، خودشان را با شرایط محیطی و تغییر اقلیم سازگار می نمایند هیچ شکی وجود ندارد که سگ ها نیز که در مراحل نخست فرگشت در نقاط مختلف دنیا، خود را با این شرایط سازگار نموده باشند. سگ های تازی نخستین برای نواحی بیابانی و دشت و سگ های مستیف برای نواحی کوهستانی و جنگلی سازش یافتند. جهش ژنتیکی، موجب افزایش شمار گونه ها شد و به تدریج این گونه ها آگاهانه توسط انسان به کار گرفته و پرورش داده شد. جمجمه و استخوان های یافت شده از دوران نوسنگی نشان می دهند که دستکم چهار گونه سگ در اروپا وجود داشته اند که از نظر بزرگی و شکل جمجمه با هم تفاوت داشتند. ممکن است سگ از گرگ و در مواردی دیگر از شغال فرگشت یافته باشد. همچنین ممکن است از حیوان دیگری که به طور مستقل از سایر حیوانات تکامل یافته است به وجود آمده باشند.

منبع: فرادید